مـا شبـی دسـت بر آریم ودعایی بکنیم
غـم هجران تو را چـاره ز جایـی بکنیم
"دعـا" : آرزو و خواستن ِ چیزی از درگاهِ خداوند،
دعااشکال مختلف دارد: اگردعا به گریه و زاری ودرخواست چیزی مثل پول وخانه وسلامتی و.... آلوده گرددچیزی جز گدایی ودریوزگی نیست، التماس شکوه وجلال زندگی به هم می ریزدوارزش آدمی رابه پایین ترین سطح تنزل می دهد. ضمن آنکه این سبک دعاکردن نوعی اهانت به درگاه خداوندیست یعنی خدایا درست کارنمی کنی! اینگونه که من می گویم کارکن! درحالی که خداوند هرآنچه که لازم بوده به همگان داده وچیزی تغییرنخواهدکرد مگرآنکه شخص خودش اقدام نماید. کائنات ازگدایان بیزاراست باید بیاموزیم که مانمی توانیم چیزی راتغییردهیم جزآنکه هرآنچه که نصیب ماشده همانهارادوست داشته وبپذیریم وگرنه درصورت طلبِ روزی ِننهاده چیزی که نصیب ماخواهدشدخون دلست وحسرت واندوه.
شکل دیگردعابه نیایش مزیّن هست وبه درخواست چیزی آلوده نیست دعاکننده التماس نمی کند وفقط برای داشته هاونداشته ها سپاسگزاری می کند. سپاسگزاری دراینگونه دعا لزوما تکرارذکروجملات ازپیش آماده شده نیست ومی تواندباشادمانی وشادکردن دل دیگران،رقص وآوازخواندن ویاتنهاخندیدن باشد چراکه خنده صدای خداست وهرکس که باعث شادمانی وسروردردیگران گردد گویی که درحال عبادت ونیایش ودعاست.
شکل سوم دعا نیایشی هست که انجام دادنی نیست گفتن ذکروجملات آماده شده ازقبل نیست. این نوع دعا اتفاق ورویدادی درونی هست که درشرایط مشخص ودرصورت صاف وزلال بودن درون آدمی،ناگهانی وخودبخود روی می دهد. همانگونه که برای حضرت حافظ درغزل معروف: درنمازم خم ابروی توآم یادآمد افتاد وچگونگی آن درشرح غزل مذکور مفصلاتوضیح داده شده است.
البته "دعا" دراین بیت به معنای آرزومندی عاشقانه واشتیاق وتلاش برای ملاقات بامعشوق زمینی هست وبه معنای دعاکردن ونیایش به درگاه پروردگار نیست.
