حافظانه

حسادت وکینه توزی هیچ استعداد ونبوغی لازم ندارد. همین که درپائین ترین سطح آگاهی باشیم خودبخود حسادت وعقده وبدگویی شروع به رشد ونمو خواهندکرد. ذهن ما همیشه برای حسادت؛ مقایسه  واندوهباری آماده است وچیزی پیدا خواهدنمود بنابراین هراحمق وابلهی می تواند حسود و کینه توز بوده باشد  اما به سبک رندان ِبه ظاهرلااوبالی؛ خوب وشفت آمیز زندگی کردن هنرحقیقیست هنری که نبوغ وفهم زیادلازم دارد برای خوب بودن وبخشنده وکریمانه رفتارکردن باید درسطح بالاتری ازآگاهی ومعرفت باشیم. عشقورزی ومهرورزی بی چشمداشت همتّ والا می خواهد میل به خوبی وسروروشادمانی تابع میزان ِدرکِ درونی ماست. بی تردید حافظ که این همه برطبل خوب بودن وبدنگفتن می کوبید باید درک عظیمی ازجهان هستی داشته وبه سطح والایی ازآگاهی رسیده بود.